تأثیر کفی طبی بر میزان مصرف انرژی افراد دونده دارای صافی کف پا

مقدمه: کفی طبی به­عنوان یک درمان محافظتی در افراد دارای صافی کف پا استفاده می­شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر کفی طبی بر مصرف انرژی 20 فرد دونده دارای صافی کف پا می باشد. مواد و روش­ها: در این مطالعه از یک تردمیل و دستگاه quark b2 جهت اندازه گیری مصرف اکسیژن استفاده شد. هم­چنین برای افراد یک جفت کفی طبی به اندازه پای بیمار تهیه شد. در این مطالعه بیشینه ضربان قلب، مصرف اکسیژن و بیشینه مصرف اکسیژن بیماران دارای صافی کف پا، با و بدون استفاده از کفی طبی اندازه گیری و محاسبه گردید.داده­ها با استفاده از آزمون t جفت در دو حالت مقایسه شد. نتایج: در این مطالعه میانگین مصرف اکسی‍ژن (میلی لیتر در دقیقه) از 6/4504 به 3/4488 و بیشینه اکسیژن مصرفی برحسب میلی­لیتر در دقیقه به ازای هر کیلوگرم وزن بدن از 6/63 به 4/63 و بیشینه تعداد ضربان قلب از 7/168 به 0/168 بعد از استفاده از کفی طبی کاهش یافته که کاهش مشاهده در هر سه حالت معنادار می­باشد (05/0 p < ). نتیجه­گیری: وسایل کمکی پا منجر به بهبود راستای مفاصل اندام تحتانی در بیماران دارای صافی کف پا می­شوند، بنابراین رابطه طول- تنشن عضلات بهبود می­یابد که این مسأله مانع از خستگی عضلات در دویدن­های با مسافت­های زیاد می­شود. در زمانی که از کفی طبی اندازه پای فرد برای بیماران استفاده شد، میزان مصرف انرژی آن­ها در حین دویدن کاهش پیدا کرد.